Verbum

цыравальшчык, ✂, м.

Той, хто займаецца цыраваннем; майстар па цыраванню.

|| ж. цыравальшчыца, ✂.

|| прым. цыравальшчыцкі, ✂.

цыраваць, ✂; незак.

Зашываць дзіркі ў тканіне, вырабе густымі пераплеценымі сцяжкамі з нітак.

• Ц. панчохі.
• Ц. рыбалоўную сетку.

|| зак. зацыраваць, ✂.

|| наз. цыраванне, ✂ і цыроўка, ✂.

цырата, ✂, ж.

Тканіна, пакрытая з аднаго боку асобым саставам, які робіць яе непрамакальнай.

|| прым. цыратны, ✂ і цыратовы, ✂.

цырк, ✂, м.

1. Від тэатральнага мастацтва, які аб’ядноўвае выступленні акрабатаў, гімнастаў, клоўнаў, дрэсіроўшчыкаў і пад.

2. Будынак і ўстанова для паказу такога мастацтва.

3. перан. Пра што-н. смешнае (разм.).

|| прым. цыркавы, ✂.

цыркарама, ✂, ж.

Кіно з панарамным экранам, які акружае глядзельную залу.

|| прым. цыркарамны, ✂.

• Ц. фільм.

цыркацтва, ✂, н. (разм.).

Захапленне трукамі і іншымі цыркавымі прыёмамі пры выкананні чаго-н.

|| прым. цыркацкі, ✂.

цыркацца, ✂; незак.

Тое, што і цыркаць (у 4 знач.).

|| наз. цырканне, ✂.

цыркаць, ✂; незак.

1. Ліцца маленькімі струменьчыкамі з перапынкамі.

   • Чуваць, як у даёнку цыркае малако.

2. Пляваць праз зубы.

   • Ц. слюнай сліна.

3. Пра насякомых, птушак: стракатаць.

   • У траве цыркаюць конікі.

4. перан. Плаціць, даваць што-н. дробнымі порцыямі, патроху.

|| аднакр. цыркнуць, ✂.

|| наз. цырканне, ✂.

цыркач, ✂, м. (разм.).

Цыркавы артыст.

|| ж. цыркачка, ✂.

|| прым. цыркацкі, ✂.

цыркуль, ✂, м.

Інструмент для вычэрчвання акружнасцей, дуг, вымярэнняў і пераносу размераў на чарцяжы.

|| прым. цыркульны, ✂.