Verbum

цыклатрон, ✂, м. (спец.).

Паскаральнік пратонаў (або іонаў).

|| прым. цыклатронны, ✂.

цыклёўшчык, ✂, м.

Рабочы, спецыяліст па цыклёўцы.

цыклізацыя, ✂, ж. (кніжн.).

Аб’яднанне ў цыкл.

• Ц. рускіх былін.

цыклічны, ✂.

1. гл. цыкл.

2. Які адбываецца цыкламі (у 1 знач.).

   • Цыклічнае развіццё.

|| наз. цыклічнасць, ✂.

• Ц. вытворчасці.
• Графік цыклічнасці.

цыклон, ✂, м.

1. Віхравы бурны рух атмасферы ў вялікім радыусе, утвораны вакол месцаў з нізкім атмасферным ціскам.

2. Апарат для аддзялення цвёрдых часціц ад газу.

|| прым. цыклонны, ✂, цыкланальны, ✂ і цыкланічны, ✂.

• Цыклонны вецер.
• Цыкланічная дзейнасць (узнікненне цыклонаў і антыцыклонаў).

цыклоп, ✂, м.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі: магутны волат з адным вокам у лбе.

2. Дробная драпежная членістаногая жывёліна атрада весланогіх рачкоў.

цыкля, ✂, ж. (спец.).

Стальная пласцінка з вострым кантам, прызначаная для зачысткі драўляных вырабаў, паркету і інш.

цыкляваць, ✂; незак.

Рабіць гладкай, роўнай драўляную паверхню з дапамогай цыклі.

• Ц. дошкі.

|| зак. адцыкляваць, ✂.

|| наз. цыклёўка, ✂ і цыкляванне, ✂.

|| прым. цыклявальны, ✂.

• Ц. станок.

цыкорыя, ✂, ж.

Расліна сямейства складанакветкавых, сушанае карэнне якой дадаецца ў каву для смаку і паху.

|| прым. цыкорны, ✂.

цыкута, ✂, ж.

Ядавітая травяністая балотная ці вадзяная расліна сямейства парасонавых.