Verbum

фразеалогія, ✂, ж.

1. Раздзел мовазнаўства — навука аб фразеалагізмах і ідыёмах.

2. Сукупнасць фразеалагізмаў.

   • Ф. твораў Я.Коласа.

3. Прыгожыя, напышлівыя выразы, фразы.

|| прым. фразеалагічны, ✂.

• Ф. слоўнік.

фразёр, ✂, м.

Чалавек, які любіць фразу (у 2 знач.), напышлівыя, пустыя прамовы.

|| ж. фразёрка, ✂.

|| прым. фразёрскі, ✂.

фразёрства, ✂, н.

Пустаслоўе, любоў, схільнасць да фразы (у 2 знач.).

фразёрстваваць, ✂; незак.

Займацца фразёрствам.

фразіраваць, ✂; незак. (спец.).

Выдзяляць у вымаўленні або выкананні выразныя месцы фраз (у 3 знач.).

|| наз. фразіроўка, ✂.

фрак, ✂, м.

Парадны мужчынскі сурдут з выразанымі спераду поламі і доўгімі вузкімі фалдамі ззаду.

|| прым. фрачны, ✂.

фракцыя​¹, ✂, ж.

Група членаў якой-н. партыі ў парламенце, грамадскай арганізацыі або адасобленая групоўка ўнутры арганізацыі, партыі.

|| прым. фракцыйны, ✂.

|| наз. фракцыйнасць, ✂.

фракцыя​², ✂, ж. (спец.).

Частка вадкай сумесі, сыпучага або кускавога матэрыялу, аддзеленая па якой-н. адзнацы.

|| прым. фракцыйны, ✂.

фрамуга, ✂, ж.

Верхняя адкідная створка акна ці дзвярэй.

|| прым. фрамужны, ✂.

• Фрамужнае шкло.

франдзёр, ✂, м.

1. Удзельнік фронды (у 1 знач.).

2. перан. Той, хто франдзіруе, выказвае незадаволенасць чым-н.

   • Ён — ф. увогуле.

|| прым. франдзёрскі, ✂.