франдзёр, ✂, м.

  1. Удзельнік фронды (у 1 знач.).

  2. перан. Той, хто франдзіруе, выказвае незадаволенасць чым-н.

    • Ён — ф. увогуле.

|| прым. франдзёрскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)