dominance [ˈdɒmɪnəns] n. перава́га; панава́нне
dominant1 [ˈdɒmɪnənt] n. даміна́нта
dominant2 [ˈdɒmɪnənt] adj. перава́жны; пану́ючы; даміну́ючы
dominate [ˈdɒmɪneɪt] v. пераважа́ць; панава́ць; дамінава́ць;
The cathedral dominates the city. Сабор узвышаецца над горадам.
dominion [dəˈmɪniən] n.
1. fml (over) панава́нне, улада́ранне
2. hist. дамініён
domino [ˈdɒmɪnəʊ] n.
1. косць даміно́
2. pl. dominoes даміно́ (гульня)
don1 [dɒn] n. BrE прафе́сар; выкла́дчык (брытанскага ўніверсітэта)
don2 [dɒn] v. fml надзява́ць, апрана́ць (плашч, паліто і да т.п.);
don oneself (in) апрана́цца
donate [dəʊˈneɪt] v. дары́ць; ахвярава́ць
donation [dəʊˈneɪʃn] n. ахвярава́нне (грошай, тавараў)