Verbum

dictate [dɪkˈteɪt] v. дыктава́ць (у розных знач.)

dictation [dɪkˈteɪʃn] n.

1. дыкта́нт, дыкто́ўка;

take dictation піса́ць пад дыкто́ўку

2. зага́д, прадпіса́нне;

I did it at his dictation. Я гэта зрабіў па яго загадзе.

dictator [dɪkˈteɪtə] n. дыкта́тар

dictatorial [ˌdɪktəˈtɔ:riəl] adj. дыкта́тарскі;

a dictatorial regime дыкта́тарскі рэжы́м

dictatorship [ˌdɪkˈteɪtəʃɪp] n. дыктату́ра

diction [ˈdɪkʃn] n. ды́кцыя; вы́бар слоў;

poetic diction мо́ва паэ́зіі

dictionary [ˈdɪkʃənri] n. сло́ўнік;

a BelarusianEnglish dictionary белару́ска-англі́йскі сло́ўнік

did [dɪd] past → do

didn’t [ˈdɪdnt] скар. ад did not

die​¹ [daɪ] n.

1. штамп

2. косць (для гульні)

♦

the die is саst вы́бар зро́блены; рашэ́нне прыня́та