devious [ˈdi:viəs] adj. хі́тры, няшчы́ры;
He got rich by devious means. Ён разбагацеў абыходным шляхам.
devise [dɪˈvaɪz] v. прыду́мваць; вынахо́дзіць
devoid [dɪˈvɔɪd] adj. fml (of) пазба́ўлены;
devoid of shame бессаро́мны;
devoid of fear бясстра́шны
devolution [ˌdi:vəˈlu:ʃn] n. дэлегава́нне ўла́ды
devolve [dɪˈvɒlv] v. fml (on/upon smb.) перадава́ць (паўнамоцтвы, уладу і да т.п.)
devote [dɪˈvəʊt] v. прысвяча́ць;
devote oneself to smth. ца́лкам прысвяці́ць сябе́ чаму́-н.; уляга́ць у што-н.
devoted [dɪˈvəʊtɪd] adj. адда́ны;
She is devoted to her children. Яна цалкам аддае сябе дзе цям.
devotee [ˌdevəˈti:] n. (of) прыхі́льнік; прыхі́льніца
devotion [dɪˈvəʊʃn] n.
1. адда́насць
2. pl. devotions малі́твы, па́церы;
He was at his devotions. Ён маліўся.
devour [dɪˈvaʊə] v.
1. жэ́рці, пра́гна е́сці
2. праглына́ць, паглына́ць (перан.);
He devoured the novel. Ён праглынуў раман.
3. знішча́ць;
The fire devoured the forest. Агонь знішчыў лес.