Verbum

wreath [ri:θ] n.

1. вяно́к; гірля́нда;

a laurel wreath лаўро́вы вяно́к

2. lit. клуб; ко́льца;

wreaths of smoke ко́льцы ды́му

wreathe [ri:ð] v.

1. пле́сці (вянок)

2. (in/with) абвіва́ць; абвіва́цца;

Her face was wreathed in smiles. Яе твар расплыўся ва ўсмешцы.

3. клубі́цца, ві́цца (пра дым, пыл)

wreck​¹ [rek] n.

1. крушэ́нне, ава́рыя;

wrecks of a ship абло́мкі карабля́

2. infml разва́ліна;

He’s a nervous wreck. У яго нервовы зрыў.

wreck​² [rek] v.

1. выкліка́ць ава́рыю, катастро́фу, гі́бель (самалёта, карабля і да т.п.)

2. псава́ць, разбура́ць;

wreck smb.’s nerves псава́ць чые́-н. не́рвы;

wreck smb.’s plans зрыва́ць чые́-н. пла́ны

wreckage [ˈrekɪdʒ] n. абло́мкі, аста́ткі крушэ́ння; ава́рыя, крушэ́нне

wrecker [ˈrekə] n.

1. выратава́льнік

2. AmE выратава́льнае су́дна

wren [ren] n. zool. каралёк, юро́к (птушка)

wrench​¹ [rentʃ] n.

1. ту́занне; вы́віх, звіx;

give smth. a wrench (і)рвану́ць што-н.;

give one’s ankle a wrench звіхну́ць нагу́

2. боль, туга́;

the wrench of saying goodbye го́рыч разлу́кі

3. tech. га́ечны ключ

wrench​² [rentʃ] v. (off, away)

1. зрыва́ць; вырыва́ць;

wrench the door open узлама́ць дзве́ры

2. med. вывіха́ць (нагу, руку і да т.п.)

wrest [rest] v.

1. вырыва́ць (сілаю);

He wrested the door open. Ён узламаў дзверы.

2. дамага́цца; вырыва́ць (згоду);

wrest a confession дамага́цца прызна́ння