Verbum

Whitehall [ˈwaɪthɔ:l] n. Уайтхо́л (вуліца ў Лондане, на якой знаходзяцца ўрадавыя ўстановы); англі́йскі ўра́д

whiten [ˈwaɪtn] v.

1. бялі́ць, адбе́льваць

2. стаць бе́лым, пабяле́ць

whitewash​¹ [ˈwaɪtwɒʃ] n.

1. бялі́лы

2. пабе́лка, пабе́л

3. спро́ба абялі́ць, схава́ць недахо́пы;

The report was simply a whitewash. Даклад быў проста хлуснёй.

whitewash​² [ˈwaɪtwɒʃ] v. бялі́ць;

whitewash smb. хава́ць чые́-н. недахо́пы; апра́ўдваць каго́-н.

white-collar [ˌwaɪtˈkɒlə] n. : а white-collar worker «бе́лы каўне́рык», службо́вец, слу́жачы;

white-collar jobs канто́рскія паса́ды, «чы́стая» рабо́та

white-faced [ˌwaɪtˈfeɪst] adj. бле́дны, бледнатва́ры;

white-faced with anger збяле́лы ад зло́сці

white-hot [ˌwaɪtˈhɒt] adj.

1. распа́лены да бе́лага; гара́чы

2. узбу́джаны; даве́дзены да шале́нства

white bear [ˌwaɪtˈbeə] n. zool. бе́лы/паля́рны мядзве́дзь

white cell [ˈwaɪtˌsel] n. physiol. бе́лая крывяна́я кле́тка, лейкацы́т

white Christmas [ˌwaɪtˈkrɪsməs] n. сне́жныя Каля́ды