Verbum

vicissitude [vɪˈsɪsɪtju:d] n. fml зме́нлівасць;

vicissitudes of life зме́нлівасць лёсу

victim [ˈvɪktɪm] n. ахвя́ра;

war victims ахвя́ры вайны́;

earthquake victims ахвя́ры землятру́су

♦

fall victim (to smth.) стаць ахвя́рай (чаго-н.);

He fell victim to her charms. Ён не ўстаяў перад яе чарамі.

victimize, BrE -ise [ˈvɪktɪmaɪz] v.

1. рабі́ць (сваёй) ахвя́рай

2. прыгнята́ць; звальня́ць; уціска́ць (правы)

victor [ˈvɪktə] n. lit. перамо́жца

Victorian [vɪkˈtɔ:riən] adj.

1. віктарыя́нскі (1837–1901);

Victorian values кашто́ўнасці віктарыя́нскай эпо́хі

2. старамо́дны; ву́зкі, абмежава́ны; мяшча́нскі (пра густ)

Victoria Cross [vikˌtɔ:riəˈkrɒs] n. Крыж Вікто́рыі (вышэйшая ваенная ўзнагарода ў Вялікабрытаніі)

victorious [vɪkˈtɔ:riəs] adj. (in) перамагано́сны, перамо́жны;

a victorious team кама́нда-перамо́жца;

come out victorious перамагчы́

victory [ˈvɪktəri]n. перамо́га;

gain/win a victory over smb. перамагчы́, адо́лець каго́-н.; атрыма́ць, заваява́ць перамо́гу;

a victory for common sense перамо́га разу́мнага сэ́нсу

victual [ˈvɪtəl] v. забяспе́чваць праду́ктамі харчава́ння;

victual a ship пасыла́ць на су́дна харчы́

victuals [ˈvɪtəlz]n. pl. dated харч, праду́кты, праві́зія