Verbum

defenceless [dɪˈfensləs] adj. безабаро́нны

defend [dɪˈfend] v. абараня́ць, барані́ць (у розных знач.);

defend one’s ideas адсто́йваць свае́ ідэ́і

defendant [dɪˈfendənt] n. law абвінава́чаны, падсу́дны

defender [dɪˈfendə] n. абаро́нца;

a defender of human rights праваабаро́нца

defense [dɪˈfens] AmE = defence

defensive [dɪˈfensɪv] adj.

1. абаро́нны, абаро́нчы

2. : He has a defensive manner. Ён як быццам апраўдваецца.

defer​¹ [dɪˈfɜ:] v. адтэрміно́ўваць; адкла́дваць;

deferred payment адтэрмінава́ны плаце́ж

defer​² [dɪˈfɜ:] v. (to) fml лічы́цца (з кім-н./чым-н.); згаджа́цца (з кім-н./чым-н.); саступа́ць, падпарадко́ўвацца

deference [ˈdefərəns] n. пава́га, паважа́нне, паша́на;

in/out of deference to у знак пава́гі (да каго-н./чаго-н.); з пава́гі (да каго-н./чаго-н.)

defiance [dɪˈfaɪəns] n. вы́клік;

in defiance of orders насу́перак распараджэ́нням