Verbum

country​² [ˈkʌntri] adj. вяско́вы, се́льскі;

country life вяско́вае жыццё

countryman [ˈkʌntrɪmən] n. (pl. -men)

1. зямля́к, суайчы́ннік

2. вяско́вы жыха́р, селяні́н

countryside [ˈkʌntrɪsaɪd] n. се́льская мясцо́васць

country and western [ˌkʌntriəndˈwestən] n. му́зыка ка́нтры, папуля́рная му́зыка ў сты́лі, які́ характэрны для паўднёвых і захо́дніх раёнаў ЗША

county [ˈkaʊnti] n. гра́фства (у Вялікабрытаніі, Ірландыі); акру́га (у ЗША)

count noun [ˈkaʊntˌnaʊn] n. ling. назо́ўнік, які́ ўжываецца ў адзіно́чным і мно́жным лі́ку

coup [ku:] n.

1. дзяржа́ўны пераваро́т

2. паспяхо́вы ход; по́спех у спра́вах

couple​¹ [ˈkʌpl] n.

1. па́ра (муж і жонка; жаніх і нявеста);

a married couple сяме́йная па́ра

2. па́ра (у танцы)

3. па́ра, два;

infml не́калькі;

in a couple of days праз два-тры дні

couple​² [ˈkʌpl] v.

1. (together) спалуча́ць, злуча́ць; счэ́пліваць (вагоны)

2. (with) спаро́ўваць; спаро́ўвацца; злуча́ць (жывёлу)

coupling [ˈkʌplɪŋ] n.

1. злучэ́нне, спалучэ́нне

2. tech. счапле́нне