Verbum

ruff [rʌf] n. жабо́

ruffle​¹ [ˈrʌfl]n. брыжы́

ruffle​² [ˈrʌfl] v.

1. раздражня́ць, злава́ць;

Nothing ever ruffles him. Нічога не можа вывесці яго з сябе.

2. рабаці́ць (ваду); натапы́рваць (пер’е); узлахма́чваць (валасы)

♦

ruffle smb.’s/a few feathers infml гла́дзіць каго́-н. су́праць шэ́рсці

rug [rʌg] n.

1. дывано́к, дыва́н

2. BrE плед

rugby [ˈrʌgbi] n. sport рэ́гбі

rugged [ˈrʌgɪd] adj.

1. няро́ўны, нягла́дкі (пра ландшафт);

rugged coast скалі́сты бе́раг

2. гру́бы;

rugged features гру́быя ры́сы тва́ру

3. трыва́лы, усто́йлівы

4. выно́слівы, сто́йкі;

rugged men загартава́ныя лю́дзі

ruin​¹ [ˈru:ɪn] n.

1. pl. ruins руі́ны, разва́ліны;

the ruins of Rome ры́мскія руі́ны

2. гі́бель, крушэ́нне; разарэ́нне;

the ruins of one’s hopes крушэ́нне ўсіх надзе́й;

Gambling was his ruin. Азартная гульня загубіла яго.

♦

in ruins у руі́нах;

The town lay in ruins. Горад ляжаў у руінах;

His life lay in ruins. Яго жыццё было загублена.

ruin​² [ˈru:ɪn] v.

1. разбура́ць, знішча́ць, ні́шчыць; псава́ць;

The storm ruined the crops. Бура знішчыла ўраджай.

2. разара́ць;

He was ruined. Ён разарыўся.

ruination [ˌru:ɪˈneɪʃn] n. fml знішчэ́нне, (па)гі́бель; по́ўнае разарэ́нне

ruined [ˈru:ɪnd] adj.

1. разбу́раны, разва́лены

2. зні́шчаны, загу́блены;

ruined health падарва́нае здаро́ўе