Verbum

complement​² [ˈkɒmplɪment] v.

1. дадава́ць, дапаўня́ць

2. укамплекто́ўваць

complementary [ˌkɒmplɪˈmentri] adj. узаемадапаўня́льныя, камплемента́рныя

complete​¹ [kəmˈpli:t] adj.

1. по́ўны;

a complete edition of Shakespeare по́ўнае выда́нне тво́раў Шэкспі́ра;

a complete list по́ўны спіс

2. зако́нчаны, заве́ршаны

3. канчатко́вы, абсалю́тны;

a complete fool кру́глы ду́рань;

a complete stranger зусі́м незнаёмы чалаве́к

complete​² [kəmˈpli:t] v.

1. зака́нчваць, канча́ць, завярша́ць;

complete a second year ско́нчыць дру́гі курс

2. укамплекто́ўваць

3. рабі́ць даскана́лым, удаскана́льваць

completely [kəmˈpli:tli] adv. зусі́м; ца́лкам, по́ўнасцю

complex​¹ [ˈkɒmpleks] n.

1. суку́пнасць

2. ко́мплекс;

an inferiority complex ко́мплекс ула́снай непаўнацэ́ннасці

complex​² [ˈkɒmpleks] adj.

1. склада́ны; састаўны́; ко́мплексны

2. ця́жкі, заблы́таны

3. ling. склада́ны;

a complex object склада́нае дапаўне́нне

complexion [kəmˈplekʃn] n.

1. ко́лер тва́ру

2. від, хара́ктар

complexity [kəmˈpleksəti] n. склада́насць, ця́жкасць, заблы́танасць

complicate [ˈkɒmplɪkeɪt] v. ускладня́ць, заблы́тваць;

complicate a situation ускладні́ць стано́вішча