Verbum

rag​² [ræg] n. кпі́ны, ке́пікі; паджарто́ўванне

rag​³ [ræg] v.

1. BrE, infml кпіць; наўмы́сна выво́дзіць з сябе́; дайма́ць насме́шкамі

2. (on) AmE, infml ска́рдзіцца (на каго-н.)

ragamuffin [ˈrægəˌmʌfɪn] n. (таксама rag gamuffin) абадра́нец

ragbag [ˈrægbæg] n.

1. мяшо́к для абрэ́зкаў

2. уся́кая ўся́чына

rage​¹ [reɪdʒ] n.

1. лю́тасць; гнеў; шале́нства;

blind with rage асле́плены лю́тасцю;

mad with ragе звар’яце́лы ад гне́ву;

be in the rage with smb. разгне́вацца на каго́-н.;

kill a man in a rage у прыпа́дку лю́тасці забі́ць чалаве́ка

2. раз’ю́шанасць, шале́нства, раз’я́транасць;

the rage of the wind шале́нства ве́тру

♦

be all the rage infml быць ве́льмі папуля́рным і мо́дным

rage​² [reɪdʒ] v.

1. быць у гне́ве; вар’ява́цца; шале́ць, злава́цца;

rage at/against smb./smth. злава́цца на каго́-н./што-н.

2. бушава́ць, лютава́ць (пра буру, эпідэмію, вайну);

The sea raged. Мора бушавала.

ragged [ˈrægɪd] adj.

1. парва́ны, падра́ны; пано́шаны, зно́шаны

2. няро́ўны, рва́ны; касма́ты;

ragged clouds рва́ныя хма́ры;

a ragged beard касма́тая барада́

3. infml ве́льмі сто́млены

♦

run smb. ragged infml му́чыць, зму́чваць; мардава́ць каго́-н.

raggedy [ˈrægɪdi] adj. зно́шаны;

a raggedy old coat пашарпа́нае паліто́

raging [ˈreɪdʒɪŋ] adj.

1. ве́льмі мо́цны (пра пачуцці або боль);

raging thirst нясце́рпная сма́га;

raging headache нясце́рпны галаўны́ боль;

raging jealousy лю́тая рэ́ўнасць

2. шалёны; раз’ю́шаны; неўтаймава́ны;

a raging sea раз’ю́шанае мо́ра

raglan [ˈræglən] n. : а raglan sleeve рука́ў рэгла́н