раз’е́здзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што (разм.).

1. Частай яздой пракласці, працерці, зрабіць прыгодным для праезду (шлях, дарогу).

2. Частай яздой разбіць, зрабіць непрыгодным для праезду, язды.

|| незак. раз’е́зджваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растаўчы́, ‑таўку, ‑таўчэш, ‑таўчэ; ‑таўчом, ‑таўчаце, ‑таўкуць; пр. растоўк, ‑таўкла, ‑ло; зак., што.

1. Таўкучы, размяць. Растаўчы бульбу. Растаўчы цукар.

2. Разм. Разбіць. [Маргарыта Казіміраўна:] — Недзе яшчэ асталося штук колькі [чарачак], не растаўклі... Скрыган. // Разбіць да крыві; расквасіць. [Тамаш:] — А дзе табе жалезам галаву растаўклі? Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натру́шчыць, ‑шчу, ‑шыш, ‑плыць; зак., чаго.

Разм. Разбіць, раздрабіць у вялікай колькасці. Натрушчыць талерак. Натрушчыць шкла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размалаці́ць, ‑лачу, ‑лоціш, ‑лоціць; зак., што.

Разм. Разбіць. [Дзед:] — Ты як самы сапраўдны хуліган. Акно размалаціў!.. Рылько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

го́гнуць

‘разбіць што-небудзь, стукнуць каго-небудзь і па кім-небудзь, чым-небудзь, у што-небудзь (гогнуць яго, гогнуць у спіну)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. го́гну го́гнем
2-я ас. го́гнеш го́гнеце
3-я ас. го́гне го́гнуць
Прошлы час
м. го́гнуў го́гнулі
ж. го́гнула
н. го́гнула
Загадны лад
2-я ас. го́гні го́гніце
Дзеепрыслоўе
прош. час го́гнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закрыва́віць

‘разбіць да крыві каго-небудзь, што-небудзь; запэцкаць, замазаць кроўю; пакінуць крывавыя сляды на кім-небудзь, чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закрыва́ўлю закрыва́вім
2-я ас. закрыва́віш закрыва́віце
3-я ас. закрыва́віць закрыва́вяць
Прошлы час
м. закрыва́віў закрыва́вілі
ж. закрыва́віла
н. закрыва́віла
Загадны лад
2-я ас. закрыва́ў закрыва́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час закрыва́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шпа́ция тип. шпа́цыя, -цыі ж.;

разби́ть на шпа́ции разбі́ць на шпа́цыі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Раскаве́зіць ’разбіць ды крыві’ (дзятл., Жыв. сл.), сюды ж, відаць, роскові́зыты: росковізыты губы ’распусціць губы’ (Клім.). Звязана з раскаве́сіць (гл.) з экспрэсным азванчэннем с → з і працягам семантыкі, які тлумачыцца праз магчымую рэдукцыю зафіксаванага значэння: ’разбіць ды крыві [губы]’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

надбі́ць, ‑даб’ю, ‑даб’еш, ‑даб’е; ‑даб’ём, ‑даб’яце; зак., што.

Разм. Надкалоць, нарабіць трэшчын, не да канца разбіць. Надбіць талерку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падабіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Дабіць, прыкончыць раненых, недабітых.

2. Разбіць, дабіць канчаткова ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)