разбі́ць

1. zerschlgen* vt, zerbrchen* vt (шкло і г. д.);

разбі́ць на кава́лкі zerstückeln vt;

2. (нанесці паразу) schlgen* vt;

разбі́ць ушчэ́нт [нашчэ́нт] kurz und klein schlgen*;

3. (раздзяліць) zerstückeln vt; ufteilen vt, vertilen vt (на групы і г. д.);

4. (палатку, лагер і г. д.) ufschlagen* vt;

5. (планаваць) bstecken vt; parzelleren vt (на ўчасткі);

6. (прывесці ў непрыдатны стан) ntauglich mchen;

разбі́ць абу́так Schhe btragen*;

разбі́ць даро́гу inen Weg usfahren*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

entzwischlagen

* vt разбі́ць (ушчэ́нт)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zerschmttern

vt

1) разбі́ць, раздрабні́ць

2) разграмі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zertrümmern

vt разбуры́ць; разбі́ць (шкло)

Atme ~ — расшчапля́ць а́тамы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entzwibrechen

*

1.

vt разбі́ць, раскало́ць

2.

vi (s) разбі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ко́кнуць разм.

1. (разбіць) zerschlgen* vt;

2. (забіць, знішчыць) ermrden vt; mbringen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zunchte

etw. ~ mchen — зні́шчыць, разбі́ць

~ wrden — сысці́ на нішто́; зні́кнуць, разве́яцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

раскалаці́ць

1. (размяшаць) durcheinnder rühren; qurlen vt;

2. разм. (разбіць) zerschlgen vt; in Stücke schlgen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

расква́сіць разм.

1. (дарогу і г. д.) schlmmig mchen;

2. (разбіць да крыві) platt [bltig] schlgen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

расхваста́ць

1. (размачаліць) zerfsern vt, usfasern vt;

2. разм. (разбіць, раскалаціць) zerschlgen* vt, zerbrchen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)