падабіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Дабіць, прыкончыць раненых, недабітых.

2. Разбіць, дабіць канчаткова ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)