го́гнуць
‘разбіць што-небудзь, стукнуць каго-небудзь і па кім-небудзь, чым-небудзь, у што-небудзь (гогнуць яго, гогнуць у спіну)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| го́гну | го́гнем | |
| го́гнеш | го́гнеце | |
| го́гне | го́гнуць | |
| Прошлы час | ||
| го́гнуў | го́гнулі | |
| го́гнула | ||
| го́гнула | ||
| Загадны лад | ||
| го́гні | го́гніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| го́гнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)