алма́знік
‘той, хто займаецца разведкай, здабычай і апрацоўкай алмазаў’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
алма́знік |
алма́знікі |
| Р. |
алма́зніка |
алма́знікаў |
| Д. |
алма́зніку |
алма́знікам |
| В. |
алма́зніка |
алма́знікаў |
| Т. |
алма́знікам |
алма́знікамі |
| М. |
алма́зніку |
алма́зніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
самапа́с
‘той, хто выйшаў на ўласны хлеб’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самапа́с |
самапа́сы |
| Р. |
самапа́са |
самапа́саў |
| Д. |
самапа́су |
самапа́сам |
| В. |
самапа́са |
самапа́саў |
| Т. |
самапа́сам |
самапа́самі |
| М. |
самапа́се |
самапа́сах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
страшы́лішча
‘той, хто мае страшны выгляд’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
страшы́лішча |
страшы́лішчы |
| Р. |
страшы́лішча |
страшы́лішч страшы́лішчаў |
| Д. |
страшы́лішчу |
страшы́лішчам |
| В. |
страшы́лішча |
страшы́лішч страшы́лішчаў |
| Т. |
страшы́лішчам |
страшы́лішчамі |
| М. |
страшы́лішчу |
страшы́лішчах |
Крыніцы:
nazounik2008,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цяля́тнік
‘той, хто даглядае цялят’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цяля́тнік |
цяля́тнікі |
| Р. |
цяля́тніка |
цяля́тнікаў |
| Д. |
цяля́тніку |
цяля́тнікам |
| В. |
цяля́тніка |
цяля́тнікаў |
| Т. |
цяля́тнікам |
цяля́тнікамі |
| М. |
цяля́тніку |
цяля́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
брыку́нчык
‘гарэза, свавольнік, непаседа, той, хто брыкаецца, - асоба і жывёла’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
брыку́нчык |
брыку́нчыкі |
| Р. |
брыку́нчыка |
брыку́нчыкаў |
| Д. |
брыку́нчыку |
брыку́нчыкам |
| В. |
брыку́нчыка |
брыку́нчыкаў |
| Т. |
брыку́нчыкам |
брыку́нчыкамі |
| М. |
брыку́нчыку |
брыку́нчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
брыку́нчык
‘гарэза, свавольнік, непаседа, той, хто брыкаецца, - асоба і жывёла’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
брыку́нчык |
брыку́нчыкі |
| Р. |
брыку́нчыка |
брыку́нчыкаў |
| Д. |
брыку́нчыку |
брыку́нчыкам |
| В. |
брыку́нчыка |
брыку́нчыкаў |
| Т. |
брыку́нчыкам |
брыку́нчыкамі |
| М. |
брыку́нчыку |
брыку́нчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зацвярджа́льнік
‘асоба - той, хто зацвярджае што-небудзь; сродак для зацвердзявання’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зацвярджа́льнік |
зацвярджа́льнікі |
| Р. |
зацвярджа́льніка |
зацвярджа́льнікаў |
| Д. |
зацвярджа́льніку |
зацвярджа́льнікам |
| В. |
зацвярджа́льніка |
зацвярджа́льнікаў |
| Т. |
зацвярджа́льнікам |
зацвярджа́льнікамі |
| М. |
зацвярджа́льніку |
зацвярджа́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зацвярджа́льнік
‘асоба - той, хто зацвярджае што-небудзь; сродак для зацвердзявання’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зацвярджа́льнік |
зацвярджа́льнікі |
| Р. |
зацвярджа́льніку |
зацвярджа́льнікаў |
| Д. |
зацвярджа́льніку |
зацвярджа́льнікам |
| В. |
зацвярджа́льнік |
зацвярджа́льнікі |
| Т. |
зацвярджа́льнікам |
зацвярджа́льнікамі |
| М. |
зацвярджа́льніку |
зацвярджа́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падгало́сак
‘той, хто падпявае; беспрынцыповы чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
падгало́сак |
падгало́скі |
| Р. |
падгало́ска |
падгало́скаў |
| Д. |
падгало́ску |
падгало́скам |
| В. |
падгало́ска |
падгало́скаў |
| Т. |
падгало́скам |
падгало́скамі |
| М. |
падгало́ску |
падгало́сках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падлё́днік
‘той, хто займаецца падлёднай лоўляй рыбы’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
падлё́днік |
падлё́днікі |
| Р. |
падлё́дніка |
падлё́днікаў |
| Д. |
падлё́дніку |
падлё́днікам |
| В. |
падлё́дніка |
падлё́днікаў |
| Т. |
падлё́днікам |
падлё́днікамі |
| М. |
падлё́дніку |
падлё́дніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)