страшы́лішча
‘той, хто мае страшны выгляд’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне
| страшы́лішча | страшы́лішчы | |
| страшы́лішча | страшы́лішч страшы́лішчаў |
|
| страшы́лішчу | страшы́лішчам | |
| страшы́лішча | страшы́лішч страшы́лішчаў |
|
| страшы́лішчам | страшы́лішчамі | |
| страшы́лішчу | страшы́лішчах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)