алма́знік
‘той, хто займаецца разведкай, здабычай і апрацоўкай алмазаў’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| алма́знік | алма́знікі | |
| алма́зніка | алма́знікаў | |
| алма́зніку | алма́знікам | |
| алма́зніка | алма́знікаў | |
| алма́знікам | алма́знікамі | |
| алма́зніку | алма́зніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)