цяля́тнік

‘той, хто даглядае цялят’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цяля́тнік цяля́тнікі
Р. цяля́тніка цяля́тнікаў
Д. цяля́тніку цяля́тнікам
В. цяля́тніка цяля́тнікаў
Т. цяля́тнікам цяля́тнікамі
М. цяля́тніку цяля́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)