адлі́пыш

той, хто аддзяліўся ад сям'і’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адлі́пыш адлі́пышы
Р. адлі́пыша адлі́пышаў
Д. адлі́пышу адлі́пышам
В. адлі́пыша адлі́пышаў
Т. адлі́пышам адлі́пышамі
М. адлі́пышы адлі́пышах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вудзі́льнік

той, хто вудзіць рыбу, рыбак’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вудзі́льнік вудзі́льнікі
Р. вудзі́льніка вудзі́льнікаў
Д. вудзі́льніку вудзі́льнікам
В. вудзі́льніка вудзі́льнікаў
Т. вудзі́льнікам вудзі́льнікамі
М. вудзі́льніку вудзі́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мяша́льнік

той, хто мяшае што-небудзь’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мяша́льнік мяша́льнікі
Р. мяша́льніка мяша́льнікаў
Д. мяша́льніку мяша́льнікам
В. мяша́льніка мяша́льнікаў
Т. мяша́льнікам мяша́льнікамі
М. мяша́льніку мяша́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набіва́льнік

той, хто набівае, зараджае зброю’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. набіва́льнік набіва́льнікі
Р. набіва́льніка набіва́льнікаў
Д. набіва́льніку набіва́льнікам
В. набіва́льніка набіва́льнікаў
Т. набіва́льнікам набіва́льнікамі
М. набіва́льніку набіва́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нармаліза́тар

‘асоба - той, хто займаецца нармалізацыяй’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нармаліза́тар нармаліза́тары
Р. нармаліза́тара нармаліза́тараў
Д. нармаліза́тару нармаліза́тарам
В. нармаліза́тара нармаліза́тараў
Т. нармаліза́тарам нармаліза́тарамі
М. нармаліза́тары нармаліза́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акцэнта́тар

‘асоба - той, хто акцэнтуе што-небудзь’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. акцэнта́тар акцэнта́тары
Р. акцэнта́тара акцэнта́тараў
Д. акцэнта́тару акцэнта́тарам
В. акцэнта́тара акцэнта́тараў
Т. акцэнта́тарам акцэнта́тарамі
М. акцэнта́тару акцэнта́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

індэкса́тар

‘асоба - той, хто індэксуе што-небудзь’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. індэкса́тар індэкса́тары
Р. індэкса́тара індэкса́тараў
Д. індэкса́тару індэкса́тарам
В. індэкса́тара індэкса́тараў
Т. індэкса́тарам індэкса́тарамі
М. індэкса́тару індэкса́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напа́рстачнік

той, хто гуляе ў гульню напарстак’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. напа́рстачнік напа́рстачнікі
Р. напа́рстачніка напа́рстачнікаў
Д. напа́рстачніку напа́рстачнікам
В. напа́рстачніка напа́рстачнікаў
Т. напа́рстачнікам напа́рстачнікамі
М. напа́рстачніку напа́рстачніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пяву́нчык

той, хто спявае, спявак; птушка, певень’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пяву́нчык пяву́нчыкі
Р. пяву́нчыка пяву́нчыкаў
Д. пяву́нчыку пяву́нчыкам
В. пяву́нчыка пяву́нчыкаў
Т. пяву́нчыкам пяву́нчыкамі
М. пяву́нчыку пяву́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пяву́нчык

той, хто спявае, спявак; птушка, певень’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пяву́нчык пяву́нчыкі
Р. пяву́нчыка пяву́нчыкаў
Д. пяву́нчыку пяву́нчыкам
В. пяву́нчыка пяву́нчыкаў
Т. пяву́нчыкам пяву́нчыкамі
М. пяву́нчыку пяву́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)