пяву́нчык
‘той, хто спявае, спявак; птушка, певень’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пяву́нчык | пяву́нчыкі | |
| пяву́нчыка | пяву́нчыкаў | |
| пяву́нчыку | пяву́нчыкам | |
| пяву́нчыка | пяву́нчыкаў | |
| пяву́нчыкам | пяву́нчыкамі | |
| пяву́нчыку | пяву́нчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)