мяша́льнік
‘той, хто мяшае што-небудзь’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мяша́льнік | мяша́льнікі | |
| мяша́льніка | мяша́льнікаў | |
| мяша́льніку | мяша́льнікам | |
| мяша́льніка | мяша́льнікаў | |
| мяша́льнікам | мяша́льнікамі | |
| мяша́льніку | мяша́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)