набіва́льнік
‘той, хто набівае, зараджае зброю’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| набіва́льнік | набіва́льнікі | |
| набіва́льніка | набіва́льнікаў | |
| набіва́льніку | набіва́льнікам | |
| набіва́льніка | набіва́льнікаў | |
| набіва́льнікам | набіва́льнікамі | |
| набіва́льніку | набіва́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)