нармаліза́тар
‘асоба - той, хто займаецца нармалізацыяй’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нармаліза́тар | нармаліза́тары | |
| нармаліза́тара | нармаліза́тараў | |
| нармаліза́тару | нармаліза́тарам | |
| нармаліза́тара | нармаліза́тараў | |
| нармаліза́тарам | нармаліза́тарамі | |
| нармаліза́тары | нармаліза́тарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)