повадить
панадзіцьVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
повадиться
панадзіцца, унадзіццаповадка
прывычка, звычай, схільнасць, характар, взять повадку — панадзіцца, узяць моду, узяць (мець) звычку (звычай) у собаки повадка хватать за ногу — сабака мае звычай (звычку) хапаць за нагуповадно
панадна, чтобы не было повадно никому — каб не было панадна нікомуповаживать
паводжваць, панаджваць, см. повадитьпавожвацьповажнеть
паважнецьповажничать
паважнічацьповаксить
паваксавацьповакшенный
паваксаваныповаленный
навалены