нападать
I напа’дать нападаць, II напада’ть нападваць, III напада’ть несовер. (на кого-что) нападаць, накідвацца, апаноўваць, нападаць, накідвацца, кідацца, нападаць, натыкацца, натрапляць, нападаць, апаноўвацьVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
нападающий
які (што) нападае, нападаючынападение
ср. напад, нападзенненападки
нападкінапаивание
напойванне, см. напаиватьнапайванне, см. напаиватьнапаивать
напойваць, напайвацьнапаиваться
напойвацца, см. напаиватьнапайвацца, см. напаиватьнапайка
напайка, напайванненапакостить
совер. разг. нагадзіць, напаскудзіць, нагадзіць, напаскудзіць, нашкодзіць, напсавацьнапакостничать
см. напакостить