Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

накадить

накадзіць

наказ

наказ, наказ избирателей — наказ выбаршчыкаў

наказание

кара, спагнанне, подвергнуть наказанию — пакараць телесное наказание — цялеснае пакаранне в наказание — каб пакараць, у пакаранне высшая мера наказания — вышэйшая мера пакарання наказание мне (тебе) с кем-либо — гора мне (табе) з кім-небудзь сущее (прямо, просто) наказание — проста гора

наказанный

пакараны

наказать

пакараць, наказаць, загадаць

наказной

наказны, наказной атаман — наказны атаман наказная грамота — наказная грамата

наказуемость

каральнасць

наказуемый

каральны

наказывать

караць, наказваць, даваць наказ, загадваць

наказываться

карацца, см. наказывать