Verbum

анлайнавы слоўнік

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

а б в г д е ё ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ э ю я -

а д е ё и о р т у ы ь э ю я

б в г д е ё ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ э я -

наместник

намеснік

наместница

намесніца

наместнический

намесніцкі

наместничество

намесніцтва

наметать

намятаць, наметаць, II совер. накідаць, накласці, напрактыкаваць, набіць, наметать глаз — напрактыкаваць вока наметать руку — напрактыкаваць (набіць) руку нафастрыгаваць, наабкідаць

наметаться

намятацца, см. наметатьнапрактыкавацца, налаўчыцца

наметённый

намецены

наметить

совер. намеціць, намеціць, накідаць, намеціць, нацэліць, намеціць

наметиться

намеціцца, вызначыцца, нацэліцца, намеціцца

намечать

несовер. намячаць, меціць, значыць, пазначаць, намячаць, накідаць, накідваць, намячаць, вызначаць