Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

порыв

I муж. парыў, павеў, парыў, парыванне, імкненне, натхненне, порыв радости — парыў радасці благие порывы — добрыя парывы (імкненні, намеры) разрыў, порыв провода — разрыў провада

порывать

парываць, разрываць, порывать отношения с кем-либо — парываць (разрываць) адносіны з кім-небудзь

порываться

рвацца, імкнуцца, намагацца, спрабаваць, імкнуцца, парывацца, спрабаваць, намагацца, старацца, парывацца, разрывацца, парывацца, разрывацца, см. порывать

порывисто

парывіста

порывистость

парывістасць

порывистый

парывісты, порывистый ветер — парывісты вецер порывистые движения — парывістыя рухі

порыдать

парыдаць

порыжевший, порыжевший

парыжэлы

порыжеть

парыжэць

порыскать

совер. пагойсаць, пашнарыць, пашнырыць, парыскаць