поручительный
паручальныVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
поручительский
паручыцельскіпоручительство
паручыцельствапоручить
даручыцьпоручиться
паручыццапоручни
поручні, поручень ед. — поручань, -чня муж. парэнчапорушать
см. порушитьпорушить
совер. прост. разбурыць, пабурыць, абваліць, абурыць, абадраць, ашатраваць, парушыцьпорфир
парфірпорфира
парфіра