Verbum

повиливать

павільваць

повилика

павітуха

повилять

павіляць

повиниться

прызнацца, пакаяцца

повинная

сущ. прийти (явиться) с повинной — прыйсці (з’явіцца) з пакаяннем

повинность

павіннасць

повинный

вінаваты, пакаянны, повинную голову меч не сечёт посл. — пакаяннай галавы меч не сячэ

повиноваться

паслухаць, падпарадкавацца, слухаць, падпарадкоўвацца, слушаю и повинуюсь — слухаю і падпарадкоўваюся все тела повинуются закону тяготения — усе целы падпарадкоўваюцца закону прыцягнення

повиновение

падпарадкаванне, пакорнасць, паслушэнства, повиновение законам — падпарадкаванне законам держать в повиновении — трымаць у паслушэнстве (паслухмянасці) выходить из повиновения — выходзіць з паслушэнства (паслухмянасці)

повинтить

пакруціць, пагуляць