помчать
памчацьVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
помчаться
памчаццапомыкать
I помы’кать совер. прост. помыкать горе — пагараваць II помыка’ть папіхаць, распараджаццапомыкаться
пагараваць, паблукаць, пабадзяццапомыленный
памыленыпомылить
памыліцьпомылиться
памыліццапомысел
думка, намерпомыслить
падумацьпомытарить
памучыць, памардаваць