Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

помчать

памчаць

помчаться

памчацца

помыкать

I помы’кать совер. прост. помыкать горе — пагараваць II помыка’ть папіхаць, распараджацца

помыкаться

пагараваць, паблукаць, пабадзяцца

помыленный

памылены

помылить

памыліць

помылиться

памыліцца

помысел

думка, намер

помыслить

падумаць

помытарить

памучыць, памардаваць