накормить
накарміцьVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
накормленный
накормленынакоротке
нареч. разг. зблізку, ненадоўга, накоротке с кем — у блізкіх (сяброўскіх) адносінах з кімнакоротко
хутка, неўзабавенакорчевать
накарчавацьнакорчёванный
накарчаванынакорчёвывать
накарчоўвацьнакорчёвываться
накарчоўваццанакос
накоснакосить
накасіць