позор
муж. ганьба, няслава, покрыть кого-либо позором — зганьбіць (зняславіць) каго-небудзь удалиться с позором — пайсці з ганьбай відовішча, выставить на позор — выставіць на пасмешышча (на ганьбу)Verbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
позорить
ганьбіць, ганьбаваць, няславіць, знеслаўляцьпозориться
абнеслаўляцца, знеслаўляцца, ганьбавацьпозорище
ср. відовішча, ганьба, няславапозорно
ганебнапозорность
ганебнасцьпозорный
ганебны, выставить (пригвоздить) к позорному столбу — паставіць да ганебнага слупапозорящий
які (што) ганьбіць, які (што) ганьбуе, які (што) няславіць, які (што) знеслаўляе, см. позоритьганебныпозубоскалить
павыскаляццапозубрить
пазубрыць, см. зубрить