Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

наследовать

атрымліваць у спадчыну, атрымаць у спадчыну, он наследовал этот дом от отца — ён атрымаў у спадчыну гэты дом ад бацькі наследаваць, наследаваць, унаследаваць, мець права на спадчыну, атрымаць спадчыну, сын наследует отцу — сын мае права на спадчыну пасля бацькі он наследовал своему дяде — ён атрымаў спадчыну пасля свайго дзядзькі

наследоваться

атрымлівацца ў спадчыну

наследодатель

спадчынадавец

наследственно

у спадчыну

наследственность

спадчыннасць

наследственный

спадчынны

наследство

спадчына, культурное наследство — культурная спадчына

наслоение

наслаенне

наслоённый

наслоены, напластаваны

наслоить

наслаіць, напластаваць