Verbum

повизгивание

павіскванне, паскавытванне

повизгивать

павіскваць, паскавытваць, паскугольваць

повизжать

павішчаць, паскавытаць, паскуголіць

повиливать

павільваць

повилика

павітуха

повилять

павіляць

повиниться

прызнацца, пакаяцца

повинная

сущ. прийти (явиться) с повинной — прыйсці (з’явіцца) з пакаяннем

повинность

павіннасць

повинный

вінаваты, пакаянны, повинную голову меч не сечёт посл. — пакаяннай галавы меч не сячэ