Verbum

поковка

жен. тех. каванне, пакоўка

поковочный

паковачны

поковылять

пакульгаць, пачыкільгаць

поковырять

пакалупаць

поковыряться

пакалупацца

покоиться

несовер. знаходзіцца, быць у спакоі, адпачываць, спачываць, быць пахаваным, здесь покоится мой отец — тут спачывае (пахаваны) мой бацька абапірацца, апірацца, ляжаць, стаяць, мост покоится на арках — мост абапіраецца на аркі грунтавацца, этот вывод покоится на глубоком изучении предмета — гэты вывад грунтуецца на глыбокім вывучэнні прадмета

покой

муж. спакой, цішыня, тело в состоянии покоя физ. — цела ў стане спакою нарушать покой — парушаць спакой ночной покой (природы) — начны спакой, начная цішыня спачын, удалиться на покой — пайсці на спачынак пакой, приёмный покой — прыёмны пакой не давать покоя — не даваць спакою оставить в покое — пакінуць у спакоі не иметь покоя — не мець спакою не знать покоя — не ведаць спакою вечный покой — вечны спакой

покойная

нябожчыца

покойник

нябожчык

покойница

нябожчыца