Verbum

удэгейский

удэгейскі

удэйский

удэйскі

удэхе

см. удэге

удэхейский

см. удэгейский

уедать

несовер. прост.

1) заядаць, загрызаць

2) уядаць, падколваць

см. уесть

уединение

ср.

1) (действие) адасабленне, -ння ср.

неоконч. адасобліванне, -ння ср.

2) (одиночество) самота, -ты жен.

адзінота, -ты жен.

(обособленность) адасобленасць, -ці жен.

(тихое место) зацішак, -шку муж.

он любит уединение — ён любіць самоту (адзіноту)

он жил в уединении — ён жыў у адзіноце

уединённо

нареч. самотна, адзінока

адасоблена

уединённость

самотнасць, -ці жен., адзінокасць, -ці жен.

адасобленасць, -ці жен.

зацішнасць, -ці жен.

уединённый

1) прич. адасоблены

2) прил. (одинокий) самотны, адзінокі

(обособленный) адасоблены

(тихий) зацішны

уединить

совер. адасобіць