волос
муж.
1) волас, -са муж., мн. валасы, -соў, собир. валоссе, -сся ср.
2) собир. волас, -су муж.
(шерсть) шэрсць, род. шэрсці жен.
(свиной) шчацінне, -ння ср.
(овечий) воўна, -ны жен.
краснеть до корней волос — чырванець да самых вушэй
шапка волос — шапка валасоў
(дожить) до седых волос — (дажыць) да сівых валасоў
волосы стали дыбом — валасы сталі дыбам (дыбарам, дубка)
ни на волос — ні на волас
волосы рвать на себе — валасы рваць на сабе
притянуть за волосы — прыцягнуць за валасы
снявши голову, по волосам не плачут посл. — зняўшы галаву, па валасах не плачуць
волосатик
1) мин. валасацік, -ку муж.
1) зоол. валасень, -сня муж.
волосёнки
мн. уменьш.-ласк. валаскі, -коў