Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

почечуй

уст. гемарой, -рою муж.

почечуйный

гемаройны

почём

нареч.

1) (по какой цене) разг. пачым

2) (на основании чего-либо — только в соединении с глаголом знать) прост. адкуль

почём я знаю — адкуль я ведаю

почём знать — хто ведае

почём зря — не зважаючы ні на што, (бить и т.п.) ваўсю, з усёй сілы

почёрканный

пакрэслены, пакасаваны, пачырканы

почёркать, почеркать

совер. пакрэсліць, пакасаваць, пачыркаць

почёсывать

несовер. разг. пачухваць

почёсываться

чухацца

почёт

муж. пашана, -ны жен., мн. нет

(уважение) павага, -гі жен., мн. нет

(почитание) шанаванне, -ння ср.

(честь) гонар, -ру муж.

орден Почёта — ордэн Пашаны

пьедестал почёта — п’едэстал гонару

быть в почёте — быць у пашане

пользоваться почётом — карыстацца пашанай (павагай)

оказывать почёт — выказваць пашану

почёт и уважение! — пашана і павага!

в знач.: «моё почтение» — маё шанаванне

почётность

1) ганаровасць, -ці жен.

почётность звания — ганаровасць звання

см. почётный 2

2) пачэснасць, -ці жен.

почётность предложения — пачэснасць прапановы

почётность положения — пачэснасць становішча

см. почётный 3

почётный

1) (пользующийся почётом) пачэсны

(почтенный) шаноўны

(уважаемый) паважаны

почётный гость — пачэсны госць

2) (избираемый в знак почёта, являющийся выражением почёта) ганаровы

почётный академик — ганаровы акадэмік

почётное звание — ганаровае званне

почётный президиум — ганаровы прэзідыум

почётный караул — ганаровая варта

почётная грамота — ганаровая грамата

3) (делающий честь) пачэсны

почётное предложение — пачэсная прапанова

почётный мир — пачэсны мір