Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пока

1) нареч. пакуль што

поживите пока здесь — пажывіце пакуль што тут

читайте газету, а я пока поработаю — чытайце газету, а я пакуль што папрацую

пока что — пакуль што

дайте пока что немного — дайце пакуль што трохі

он пока что доволен — ён пакуль што задаволены

2) союз пакуль

пока я жив, я буду служить родине — пакуль я жывы, я буду служыць радзіме

пока он играл, все молчали — пакуль ён іграў, усе маўчалі

не уйду, пока не кончу — не пайду, пакуль не скончу

откажитесь, пока не поздно — адмоўцеся, пакуль не позна

пока дойду, будет ночь — пакуль дайду, будзе ноч

пока-то (ещё)! — пакуль яшчэ (той, тая, тое)!

пока-то он соберётся! — пакуль яшчэ ён збярэцца!

закусите — пока-то ещё обед будет готов — закусіце — пакуль яшчэ той абед будзе гатовы

пока всё — пакуль што ўсё

пока! — бывай(це)!, пакуль!

пока до свидания — пакуль што бывай(це) здароў (здаровы)!

пока солнце взойдёт, роса очи выест погов. — пакуль сонца ўзыдзе, раса вочы выесць

до тех пор, пока… — да той пары пакуль…

покадить

совер. церк. пакадзіць

показ

паказ, -зу муж.

показание

ср.

1) (свидетельство, рассказ) сведчанне, -ння ср., расказ, -зу муж.

показания современников Пушкина — сведчанні сучаснікаў Пушкіна

2) юр. паказанне, -ння ср.

(заявление) заява, -вы жен.

(свидетельство) сведчанне, -ння ср.

свидетельские показания — паказанні сведак

давать показания — даваць паказанні, сведчыць

3) (об измерительных приборах) паказанне, -ння ср.

показания термометра — паказанні тэрмометра

показанный

1) паказаны

(проявленный, обнаруженный) праяўлены, выказаны, выяўлены

2) юр. паказаны

(свидетелем) пасведчаны

показатель

паказчык, -ка муж.

показатель степени мат. — паказчык ступені

показатель соцсоревнования — паказчык сацспаборніцтва

качественные и количественные показатели — якасныя і колькасныя паказчыкі

показательно

нареч. паказальна

(характерно) характэрна

показательность

1) паказальнасць, -ці жен.

(характерность) характэрнасць, -ці жен.

2) паказальнасць, -ці жен.

узорнасць, -ці жен.

см. показательный

показательный

1) паказальны

(характерный) характэрны

показательное явление — характэрная з’ява

2) (образцовый) паказальны

узорны

показательный судебный процесс — паказальны судовы працэс

показательная школа — узорная школа

показать

совер.

1) паказаць

(проявить, обнаружить) праявіць, выказаць, выявіць

2) юр. паказаць

(о свидетеле) пасведчыць

см. показывать

он тебе покажет! — ён табе пакажа (дасць)!

показать на дверь — паказаць на дзверы