Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пощада

літасць, -ці жен., мн. нет

просить пощады — прасіць літасці

пощадить

совер.

1) (дать пощаду) злітавацца

(пожалеть) пашкадаваць (каго-што)

(помиловать) памілаваць (каго-што), злітавацца (над кім-чым)

пощади меня — злітуйся нада мной, пашкадуй мяне

2) (поберечь) паберагчы, паашчаджаць

(пожалеть) пашкадаваць (каго-што, чаго)

(отнестись бережно, заботливо) пашанаваць

(сохранить) захаваць (што), дараваць (што каму)

пощади своё здоровье — пашануй сваё здароўе, пашкадуй свайго здароўя

жизни не пощажу — жыцця не пашкадую

пощадить чью-либо жизнь — захаваць чыё-небудзь жыццё, дараваць каму-небудзь жыццё

пощажённый

1) пашкадаваны

памілаваны

2) паберажоны, паашчаджаны

пашкадаваны

пашанаваны

захаваны, дараваны

см. пощадить

пощебетать

совер. пашчабятаць

пощеголять

совер. разг. пафранціць, пафарсіць

(похвастаться) павыхваляцца

пощекотать

совер. прям., перен. паказытаць, обл. паласкатаць

пощепать

совер. пашчапаць

пощёлкать

совер.

1) (надавать щелчков) надаваць пстрычак

2) (произвести щёлкающие звуки — пальцами) папстрыкаць

(кнутом, зубами) паляскаць

(пружиной, замком) пашчоўкаць

(языком) пацмокаць

(шпорами, каблуками) пацокаць

3) (погрызть орехи и т.п.) палузаць

4) (попеть — о птицах) пацёхкаць, пашчоўкаць

см. щёлкать

пощёлкивать

несовер.

1) (время от времени щёлкать пальцами по чему-либо) часам (калі-нікалі, зрэдку) пстрыкаць, папстрыкваць

2) (производить время от времени щёлкающие звуки — пальцами) часам (калі-нікалі, зрэдку) пстрыкаць

(кнутом, зубами) часам (калі-нікалі, зрэдку) ляскаць, паляскваць

(пружиной, замком) часам (калі-нікалі, зрэдку) шчоўкаць, пашчоўкваць

(языком) часам (калі-нікалі, зрэдку) цмокаць, пацмокваць

(шпорами, каблуками) часам (калі-нікалі, зрэдку) цокаць, пацокваць

3) (грызть изредка орехи и т.п.) часам (калі-нікалі, зрэдку) лускаць, палускваць, часам (калі-нікалі, зрэдку) лузаць, палузваць

4) (о птицах — петь изредка) часам (калі-нікалі, зрэдку) цёхкаць, пацёхкваць, часам (калі-нікалі, зрэдку) шчоўкаць, пашчоўкваць

пощёчина

жен.

1) аплявуха, -хі жен.

дать пощёчину — даць аплявуху (поўху)

2) перен. аплявуха, -хі жен.

(удар) удар, -ру муж.

(оскорбление) знявага, -гі жен.

нравственная пощёчина — маральная аплявуха (маральны удар)