удариться
1) ударыцца, выцяцца
(стукнуться) стукнуцца
он ударился головой — ён ударыўся (выцяўся, стукнуўся) галавой
2) (попасть во что) стукнуцца (у што, аб што)
3) перен. (начать усиленно заниматься чем-либо) разг. узяцца (за што-небудзь)
пусціцца
пачаць (рабіць што-небудзь)
удариться в работу — узяцца за работу
удариться в воспоминания — пусціцца ва ўспаміны, пачаць успамінаць
удариться в слёзы — пачаць моцна плакаць
4) перен. разг. кінуцца
(пуститься) пусціцца
удариться в бегство — кінуцца (пусціцца) бегчы
удариться из одной крайности в другую — кінуцца з адной крайнасці ў другую
ударник
I (передовой работник) ударнік,
-ка муж.
ударник коммунистического труда уст. — ударнік камуністычнай працы
II воен., муз. и пр. ударнік,
-ка муж.
ударно
нареч. ударна
ударно работать — ударна працаваць
ударный
I (связанный с массовым движением ударников) ударны
ударная бригада — ударная брыгада
ударное обязательство — ударнае абавязацельства
ударный труд — ударная праца
в ударном порядке — ва ударным парадку
II в разн. знач. (связанный с ударом) ударны
ударная волна — ударная хваля
ударное бурение — ударнае бурэнне
ударная войсковая группа — ударная вайсковая група
ударные музыкальные инструменты — ударныя музычныя інструменты
III лингв. націскны
ударный слог — націскны склад
ударный гласный — націскны галосны
ударостойкий
ударастойкі, удараўстойлівы