поразить
совер.
1) (нанести удар) паразіць
ударыць
(попасть) папасці (у што), трапіць (у што)
пацэліць
поразить пулей — паразіць куляй
поразить насмерть — паразіць насмерць
поразить громом — ударыць громам
поразить цель — паразіць цэль (папасці ў цэль)
2) (победить) паразіць, перамагчы
(разбить) разбіць
поразить врага — перамагчы ворага
поразить неприятельские войска — разбіць варожыя войскі
3) мед. пашкодзіць
(разбить) разбіць
(лишить зрения, слуха и т.п.) пазбавіць зроку (слыху и т.п.), зрабіць сляпым (глухім и т.п.)
кроме этого переводится другими конструкциями: его поразила слепота — ён страціў зрок (аслеп, перастаў бачыць)
его поразил паралич — яго разбіў параліч
4) перен. (произвести сильное впечатление) уразіць
(удивить) здзівіць
это известие меня поразило — гэта вестка мяне здзівіла
это поразило воображение — гэта ўразіла ўяўленне
поразить до глубины души — уразіць да глыбіні душы
5) юр. пазбавіць (каго-чаго)
поразить в правах — пазбавіць правоў
поразиться
здзівіцца
он поразился увиденным — ён здзівіўся ўбачаным
поразмыслить
совер. разг. (добра) падумаць
поразмышлять
совер. разг. (добра) падумаць
поразмять
совер. разг. (трохі) размяць
поразнюхать
совер. прост. паразнюхваць
поразузнать
совер. разг. разведаць, дазнацца, даведацца
поразъехаться
совер. разг. параз’язджацца