Verbum

поразить

совер.

1) (нанести удар) паразіць

ударыць

(попасть) папасці (у што), трапіць (у што)

пацэліць

поразить пулей — паразіць куляй

поразить насмерть — паразіць насмерць

поразить громом — ударыць громам

поразить цель — паразіць цэль (папасці ў цэль)

2) (победить) паразіць, перамагчы

(разбить) разбіць

поразить врага — перамагчы ворага

поразить неприятельские войска — разбіць варожыя войскі

3) мед. пашкодзіць

(разбить) разбіць

(лишить зрения, слуха и т.п.) пазбавіць зроку (слыху и т.п.), зрабіць сляпым (глухім и т.п.)

кроме этого переводится другими конструкциями: его поразила слепота — ён страціў зрок (аслеп, перастаў бачыць)

его поразил паралич — яго разбіў параліч

4) перен. (произвести сильное впечатление) уразіць

(удивить) здзівіць

это известие меня поразило — гэта вестка мяне здзівіла

это поразило воображение — гэта ўразіла ўяўленне

поразить до глубины души — уразіць да глыбіні душы

5) юр. пазбавіць (каго-чаго)

поразить в правах — пазбавіць правоў