Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

укорить

совер. дакарыць

(упрекнуть) зрабіць закід (каму)

(попрекнуть) папікнуць (каму, каго чым), упікнуць (каму, каго чым)

укоротить

совер. укараціць, пакараціць

укоротиться

укараціцца

укорочение

1) (действие) укарачэнне, -ння ср., пакарачэнне, -ння ср.

неоконч. укарочванне, -ння ср., пакарочванне, -ння ср.

2) (состояние) укарачэнне, -ння ср., пакарачэнне, -ння ср.

укороченный

1) прич. укарочаны, пакарочаны

2) прил. скарочаны

укорять

несовер. дакараць (каго)

(упрекать) рабіць закід (каму)

(попрекать) папікаць (каму, каго чым), упікаць (каму, каго чым)

укос

I с.-х. укос, -су муж.

II тех. касяк, -ка муж., падкос, -са муж.

укосина

жен. тех. касяк, -ка муж., падкосіна, -ны жен.

укосный

с.-х. укосны